Jesteśmy, aby ratować, leczyć, dawać nadzieję...
  • Klawisze dostępności
    Przejdź do treści
    Alt
    1
    Mapa witryny
    Alt
    2
    Wersja tekstowa
    Alt
    3
    Wersja z wysokim kontrastem
    Alt
    4
    Wyszukiwarka
    Alt
    5
    * Na Macu zamiast klawisza Alt używaj Ctrl+Option(⌥)
  • Mapa witryny

HISTORIA SCCS

W roku akademickim 1983/84 ówczesny Rektor Śląskiej Akademii Medycznej, prof. Franciszek Kokot zaproponował prof. Stanisławowi Pasykowi zorganizowanie nowej placówki kardiologicznej w Zabrzu. Profesor Pasyk przyjął tą propozycję i powrocie do kraju z pobytu służbowego w USA Wojewoda Katowicki powierzył mu zorganizowanie od podstaw Wojewódzkiego Ośrodka Kardiologii w Zabrzu (WOK) w nowo wybudowanym budynku, mianując go z dniem 1 X 1983 r. jego Dyrektorem.

 Sala operacyjna tuż po kilkunastogodzinnej operacji przeszczepu serca. Tuż obok pacjenta siedzi profesor Religa. W tle widać wyczerpanego i śpiącego ze zmęczenia asystenta Religii.


W roku 1984 Profesor Pasyk zaproponował prowadzenie Kliniki Kardiochirurgii w ramach WOK prof. Zbigniewowi Relidze, który rozpoczął budowę oddziału przygotowując go do przeprowadzania najbardziej skomplikowanych w skali kraju operacji.


W dniu 1 IV 1984r. w Wojewódzkim Ośrodku Kardiologii w Zabrzu przy ul. Szpitalnej 2 działalność rozpoczęła IV Katedra i Klinika Kardiologii, której kierownikiem został Prof. Stanisław Pasyk, a która w roku 1987 r. w wyniku zmian organizacyjnych Śląskiej Akademii Medycznej zmieniła nazwę na I Katedrę i Klinikę Kardiologii. Pierwszych pacjentów Klinika Kardiologii przyjęła 15 sierpnia 1984r.


W roku 1985 powstała Klinika Kardiologii Dzieci, której kierownictwo objęła Dr Lili Goldstein.


W roku 1993 kierownictwo Wojewódzkiego Ośrodka Kardiologii przejął Prof. Marian Zembala, a 3 lata później, w roku 1996 Wojewódzki Ośrodek Kardiologii stał się ośrodkiem pilotażowym Ministerstwa Zdrowia i zmienił nazwę na Śląskie Centrum Chorób Serca w Zabrzu.


W 1997 roku, po odejściu na emeryturę dr Lili Goldstein, Kierownikiem Kliniki Kardiologii Dzieci została dr Magdalena Kowalska, a po jej śmierci w roku 1999, kierownictwo przejął Prof. Jacek Białkowski.


W 1998 roku z I Kliniki Kardiologii wydzielono 44 łóżka i utworzono III Klinikę Kardiologii, której kierownikiem został Prof. Lech Poloński. Rok później powstał również Oddział Kliniczny Kardioanestezji i Intensywnej Terapii pod kierownictwem Prof. Piotra Knapika. W tym samym roku Kierownikiem Katedry i Kliniki Kardiochirurgii i Transplantologii objął Prof. Marian Zembala.


W roku 2001, Prof. Stanisław Pasyk przeszedł na emeryturę a kierownictwo nad I Katedrą i Kliniką Kardiologii przejął Prof. Zbigniew Kalarus.


W roku 2000 powstał pomysł a 3 lata później zapadła decyzja o rozbudowie Śląskiego Centrum Chorób Serca. Potrzeba rozbudowy SCCS podyktowana była wieloma różnymi czynnikami, m in. wprowadzonym od roku 1999 systemem ubezpieczeniowym, który w odróżnieniu od poprzedniego, budżetowego, wyraźnie sprzyjał szpitalom lepszym, nowocześniejszym, o lepszej organizacji i wyższym standardzie dla pacjenta, czy też brakiem miejsca, który zaczynał przeszkadzać i hamował nasz rozwój.


Dzięki pracy i zaangażowaniu Dyrekcji, Kierowników Klinik oraz Pracowników naszego Szpitala, grona wspaniałych ludzi, w kwietniu 2011 roku otworzyliśmy nowy budynek szpitala, Pawilon B, a w raz z nim powstały nowe oddziały:


Oddział Chorób Serca i Naczyń, który umożliwia jednoczasowe diagnozowanie i przyczynowe leczenie chorób serca, naczyń szyjnych i obwodowych,


Pododdział Ciężkiej Niewydolności Serca, pozwala na systematyczne przyjmowanie chorych z nieodwracalnym uszkodzeniem serca, płuc z całej Polski w celu ich kwalifikacji do transplantacji i często wymagających mechanicznego wspomagania krążenia;


Oddział Kardiochirurgii, Chirurgii Naczyniowej i Endowaskularnej, który zapewnia możliwość zabiegowego leczenia chorych z jednoczesnymi schorzeniami serca i naczyń.


W nowym budynku powstały również dwie nowe sale operacyjne, w tym pierwsza w Polsce sala hybrydowa przystosowana do wykonywania wszelkich zabiegów kardiochirurgicznych i naczyniowych, zabiegów małoinwazyjnych i hybrydowych, takich jak TAVI, PAVTI, ablacje, stentgrafty aortalne i wiele innych.


W nowym budynku wydzielono komfortową przestrzeń dedykowaną na działalność poradni specjalistycznych dla pacjentów ambulatoryjnych (wcześniej mieszczące się w miejscu nieprzystosowanym do pełnienia tej funkcji – tzw. baraku) oraz wydzielono sektor dla pracowników administracji SCCS.


W roku 2013 uruchomiliśmy dodatkową przestrzeń dla naszych Pacjentów, Pawilon D, w którym mieści się komfortowa, dostosowana do potrzeb naszych najmłodszych pacjentów Poradnia Kardiologii Dziecięcej oraz
pokoje gościnne dla rodzin dzieci, które ze względu na ciężką postać niewydolności serca muszą przebywać w oddziale.


W roku 2015 udało nam się zakończyć kolejny etap rozbudowy naszego szpitala, otwierając trzeci budynek, Pawilon C, który pozwolił na wydzielenie komfortowej przestrzeni dla pacjentów zakwalifikowanych do leczenia kardiochirurgicznego, oraz oddziału transplantacyjnego z pododdziałem Mukowiscydozy, pododdziałem Chirurgii Klatki Piersiowej oraz Pododdziałem Chorób Płuc, czym stworzył bezpieczną przestrzeń dla pacjentów ze schorzeniami płuc, w tym również z mukowiscydozą. W raz z otwarciem Pawilonu C uruchomiliśmy 4 nowe sale operacyjne, pracownie naukowo-doświadczalne, oraz pracownie diagnostyki obrazowej. 


Nowe budynki szpitala to przede wszystkim wysoki standard wyposażenia sal chorych i poprawienie warunków ich pobytu podczas leczenia szpitalnego (sale 1-2-3-4 osobowe o wysokim standardzie, z łazienkami, wyposażone w urządzenia podnoszące bezpieczeństwo chorego podczas pobytu w szpitalu - tlen, monitory, systemy przywołania).